Puber Wijzer
 
Home Favorieten Contact
 
   

  • Home

  • Thuis

  • School

  • Lichaam & Geest

  • Alcohol & Drugs

  • TV & Computer

  • Gezondheid

  • Conflicten

  •  
    Regels zijn regels, maar bevel is geen bevel

    Veel ouders kijken raar op wanneer hun altijd brave kind in de puberteit opeens op zoek gaat naar de grenzen. Als grenzen niet worden gerespecteerd, hebben ouders nog weleens de neiging om de teugels strak aan te halen. Dat is lang niet altijd even verstandig. Hoe kun je zorgen dat je kind zich aan de regels houdt, zonder dat je de boeman moet spelen?

    De puberteit is bij uitstek de tijd waarin je kind op zoek gaat naar grenzen. Dat doet hij of zij niet om jou dwars te zitten, hoewel het daar soms weleens op lijkt. Kijken waar grenzen zitten, en daar doelbewust of onbewust overheen stappen is onderdeel van het pad naar volwassenheid.

    'Dwarsheid' is bovendien ook een hormonenkwestie. Veel kinderen worden sneller boos als ze eenmaal in de puberteit komen. Terug boos worden is dan voor veel ouders een eerste impuls. Maar boosheid is meestal geen effectief middel om te zorgen dat je puber zich aan de regels houdt. Wat werkt wel? Misschien dat je iets hebt aan onderstaande adviezen.

    Wees duidelijk
    Wees duidelijk naar je kind wat je van hem of haar verwacht. "Wil jij de vaatwasmachine even uitruimen?" Dat klinkt als een redelijk verzoek. Maar een belangrijk aspect in die vraag ontbreekt: tijd. Voor 6 uur? Voor je naar hockey gaat? Voor GTST begint?
    Geef je kind een deadline. Dat klinkt misschien kinderachtig, maar het geeft je kind houvast. Bovendien geef je je kind daarmee onderhandelingsruimte: "Mag het ook na hockey?" Ja, dat mag. Want:

    Geef je kind speelruimte
    Je kind heeft zijn eigen leven, met z'n eigen prioriteiten. Huiswerk, vrienden, games, internet, tv. Op stel en sprong iets aan je kind vragen om te doen past daar meestal niet in. Stel dus een deadline voor waarbinnen je kind het klusje geklaard moet hebben. Als het niet schikt, dan hoor je dat vanzelf wel, met een tegenvoorstel. Je laat door die benadering zien dat je je kind serieus neemt, maar:

    Jij bent de baas
    Onderhandelen of niet: het moet voor je kind duidelijk zijn dat jij de baas bent. Je wilt best wel rekening houden met de Hele Belangrijke Dingen waar je puber mee bezig is, maar het klusje moet wel gedaan worden. Laat dus niet over je lopen en houd je aan de afspraken die je met je kind maakt.

    Wees consequent
    Moet je kind voor hockey de afwasmachine leegruimen en doet hij of zij dat niet? Dan moet je dat natuurlijk niet zelf gaan doen. Natuurlijk kun jij het sneller, en is het makkelijker, en scheelt het een hoop gedoe met dichtslaande deuren. Maar als je je kind er mee weg laat komen, dan doet hij/zij het de volgende keer ook niet.

    Bestraf schelden
    Wat voor ruzie je ook krijgt met je kind: je laat je niet uitschelden. En zelf scheld je je kind ook niet uit. Schelden doet je kind maar lekker waar jij het niet kunt horen, maar niet tegen jou. Je gaat respectvol om met elkaar, en schelden is daar geen onderdeel van.

    Geef uitleg
    Ook al kun je soms het idee hebben dat je woorden niet aankomen: geef uitleg waarom je wilt dat je puber iets doet (of laat). Geef argumenten. "We leven met z'n allen in een huis. We zijn dus ook allemaal verantwoordelijk dat het huishouden goed loopt. Jij ook."
    Als je kind na vijf keer uitleggen nog altijd wil mekkeren kun je altijd nog terugvallen op de dooddoener: "Omdat ik het zeg." Maar probeer dat te voorkomen.

    Lees ook: Ruziemaken, zo doe je dat


     


    Copyright - Privacybeleid