Al sinds de tijd dat pubers hun eigen kamer hebben woedt er een strijd tussen ouders en hun kinderen. Ouders willen dat hun kind zijn of haar kamer het liefst netjes, maar in ieder geval schoon houdt. Kinderen willen dat ouders begrijpen dat het hun kamer is, waaraan zij doen wat zij prettig vinden.
Misschien helpt het wanneer je in gedachten terug gaat naar de tijd dat je zelf puber was. Je kamer was jouw domein. Jouw plekje in huis, waar je je terug kon trekken als iedereen stom was en de hele wereld tegen je was. Hoogstwaarschijnlijk was jouw puberkamer toen niet zo heel veel netter als de kamer van jouw kind nu. En met jou is het uiteindelijk ook allemaal goed gekomen.
Afspraken maken
Puberkinderen hebben over het algemeen een ander beeld van opruimen en schoonhouden dan hun ouders. Wanneer de wensen van de een mijlenver afwijken van de wensen van de ander kun je proberen om afspraken te maken met je kind. Je kunt bijvoorbeeld afspreken dat hij of zij een keer per week de kamer schoonmaakt en opruimt.
Houd daarbij wel voor ogen dat jij sowieso grondiger en beter schoonmaakt dan je kind. Ouders zien schoonmaken als noodzakelijk kwaad. Kinderen zien er het nut niet van in. Schoonmaken doen ze omdat jij dat wil. Niet omdat ze dat zelf zo belangrijk vinden.
Om beschimmelde borden en keiharde etensresten te voorkomen kun je het meenemen van eten en drinken naar de kamer verbieden. je kunt je echter afvragen of dat verbod wordt opgevolgd. Misschien is het handiger om te accepteren dat er soms opeens een verloren gewaand etensbord in staat van ontbinding op het aanrecht staat.
Eigen domein
Naast het maken van afspraken over het schoonhouden van de kamer kun je je er ook gewoon bij neerleggen dat je kind nu eenmaal andere normen heeft dan jij. Als je kind last zou hebben van de zwijnenstal, dan zou hij er wel wat aan doen. Zolang je de kamerdeur dichthoudt, heb jij er geen last van.
De kamer van je kind is zijn of haar eigen domein. Houd dat in ieder geval goed voor ogen. Storm nooit zomaar de kamer van je kind binnen, maar klop van te voren op de deur. En wil je kind liever alleen zijn: prima. Je kind heeft er recht op om met rust gelaten te worden.
De kamer van je zoon of dochter is de plek waar hij zich veilig moet kunnen voelen. Een ouder die zomaar binnenkomt, en die meent daar het volste recht toe te hebben, ondermijnt die veiligheid. Niet doen dus.
