Allereerst de feiten. In Nederland gaat circa 60 procent van de kinderen naar het vmbo (4 niveaus). 40 procent van alle kinderen gaat naar havo of vwo. Het gemiddelde niveau van middelbare scholieren in Nederland in vmbo-t, waarbij ook nog eens geldt dat intelligentie niet zo heel veel zegt over slimheid.

Je kiest, samen met de basisschool en je kind, in groep 8 de juiste middelbare school. Niet alle ouders accepteren even gemakkelijk dat hun kind niet het maximale haalt uit de mogelijkheden die hij of zij lijkt te hebben. Wanneer een kind op z'n 12e bijvoorbeeld een havo-vwo advies krijgt, zien veel ouders vwo als de lat die gehaald moet worden.

Maar voor lang niet alle kinderen die in theorie vwo aan zouden kunnen, is vwo ook het beste schooltype. Nog los van intelligentie, worden er heel andere eisen aan vwo-leerlingen gesteld dan aan havo-leerlingen. Als je kind de intelligentie voor vwo heeft, maar de werkhouding van een havo-leerling, dan is de havo waarschijnlijk een betere keus dan het vwo.

Wees dus ook niet teleurgesteld wanneer je kind onvoldoendes haalt, terwijl hij er wel z'n best voor doet. Accepteer dat er in dat geval niet meer in zit.

Koninklijke weg
Wat je nogal eens ziet is dat kinderen aan het eind van hun puberteit beter en makkelijker gaan leren. Dat opent mogelijkheden voor hun vervolgstudie na de middelbare school. De 'koninklijke weg' is dat je na de middelbare school een MBO, HBO of universitaire studie gaat volgen. Maar dat hoeft niet.

Na het vmbo-t diploma kan je kind, met goede cijfers, eventueel doorstromen naar de havo. Voor havisten geldt hetzelfde richting vwo. Dat kost je kind een jaar, maar biedt wel mogelijkheden voor zijn of haar vervolgstudie. En wat is nou een jaar op een mensenleven?

Later dankbaar?
Als ouder wil je dat je kind gelukkig is. Dat is hij of zij niet wanneer jij de zweep erover legt om boven het niveau te presteren. "Later zul je me dankbaar zijn", zeggen veel ouders dan. Misschien moet je eens in je omgeving vragen bij vrienden die vroeger zulke ouders hadden om te vragen of ze het daarmee eens zijn. Dikke kans dat ze daar ontkennend op zullen antwoorden. Erken dus de intellectuele beperkingen van je kind en stel je verwachtingen bij tot een realistisch beeld. Daarmee geeft je je kind bovendien de rust, steun en erkenning die hij of zij in de puberteit hard nodig heeft!