Veel ouders ervaren kritiek als een aanval. Het wordt vaak gezien als bedreigend en kwetsend. Maar voor je kind is kritiek leveren een manier om zich af te zetten van jou. Het is een natuurlijk proces dat onderdeel uitmaakt van het ontwikkelen van de eigen persoonlijkheid.

Kritiek komt vaak over als een persoonlijke aanval, maar dat is het bij pubers in de meeste gevallen niet. Je bent toevallig degene die het dichtst bij ze staat, en daardoor een makkelijk doelwit.

Het is allemaal wel verklaarbaar, maar handig is het natuurlijk niet. Hoe kun je leren om beter te reageren wanneer je liefhebbende puber kritiek op je heeft?

Kritiek zegt iets over de ander
Wanneer iemand kritiek heeft, dien je op de eerste plaats te bedenken dat die kritiek iets zegt over de ander. Je kind vindt iets vervelend. Niet de hele wereld vindt iets vervelend, alleen je kind. Plus: je kind vindt iets vervelend omdat hij of zij zelf iets anders vindt. Dat mag. Trek het je dus niet persoonlijk aan.

Onderhandel
"Jezus. Jij kan echt niet koken. Ik eet dit dus echt niet op. Dit is varkensvoer!"

Wanneer je het eens bent met de kritiek, moet je er niet over zeuren. Geef je kind dan gewoon gelijk. Wanneer je het niet eens bent met de kritiek moet je bedenken dat de ergernis bij je kind zal blijven wanneer er niks verandert. Jij vindt dat ik niet kan koken? Hoe zou jij dit dan klaar maken?

Onderhandel dus samen over een compromis waarin je je allebei kunt vinden.